bezoekers: 1504852

© Galerie Kunst 2001

TE ZIEN VANAF AANSTAANDE VRIJDAG

vrijdag 21 maart t/m zondag 20 april 2025

Tentoonstelling van grafisch werk van de jazz drummer Victor de Boo en van de ‘muzikanten’ van John Striegel (*). In het werk van beide kunstenaars blijkt een grote verbondenheid tussen de speler en zijn instrument en liefde voor muziek en hout.

(*) Het werk van John is tot en met 16 april te zien i.v.m. een andere tentoonstelling.

De opening vindt plaats op zondag 23 maart 2025. Tijdens de opening wordt er jazz muziek gespeeld door Victors band, het BOO ART Ensemble, dat deze keer bestaat uit Mark van der Feen, piano, Sven Schuster, contrabas en Victor als drummer.



 

VICTOR DE BOO GRAFISCHE KUNST

Victor de Boo (1958) is een succesvol Nederlandse jazz drummer en grafisch kunstenaar. Hij speelde met de top van de Nederlandse jazz-scene en met buitenlandse legendes zoals George Duke, Oletta Adams, Dr. Lonnie Smith en vele anderen. Hij was bandleider van de huisband The Ob6sions van het NPO radio 6 programma ‘Mijke & Co Live van 2009 tot 2015. In Amsterdam is hij onder anderen al meer dan 30 jaar wekelijks te horen op zondag tijdens de roemruchte en langstlopende jazzsessie van Nederland in café de Engelbewaarder te Amsterdam. Bij het zien van Victors werk als grafisch kunstenaar wordt duidelijk dat hij zich graag laat inspireren door zijn dagelijks werk als musicus. Op de huidige expositie ‘New Jazz’ ziet u zijn kleurrijke recente werk en een overzicht van voorafgaande jaren o.a. Giclëe Prints op Hahnemühle papier, handgemaakte lino-en houtsneden gedrukt met zwarte inkt op aquarel achtergrond, diverse RISO’s (een aan zeefdruk verwante Japanse techniek uit de jaren ’80) en zeefdrukken. In 2019 won de jazzband The Preachermen met het album ‘BLUE’ een Jazz Edison waarvoor Victor de videoclip maakte, bestaande uit meer dan 50 tekeningen. Ook in dat jaar verkocht Victor 2 werken voor de permanente collectie van het museum van Bob Meijer.

 

JOHN STRIEGEL ‘MUZIKANTEN’

De ‘muzikanten’ die John Striegel maakt, vertegenwoordigen niet alleen de muzikale handeling, maar ook de essentie van de muziek zelf: het ritme, de energie, de passie en de verbondenheid tussen de speler en zijn instrument. De vormgeving, de uitstraling en het esthetische geheel zijn hierbij dus een belangrijke component. Hij combineert deze liefde voor muziek met respect voor natuur en materiaal. Het hout dat hij gebruikt komt van gesnoeide of dode bomen. De muziekinstrumenten zijn oud en vaak niet meer bespeelbaar. Het hout en de oude instrumenten hebben hun eigen geschiedenis en het gebruik ervan voelt als een eerbetoon aan de levenscyclus van het materiaal - van boom en muziekinstrument - tot de totstandkoming van het kunstwerk. Johns beelden zijn geen statische figuren, maar dynamische muzikanten van beweging en emotie. Hij wil dat de energie van de muziek voelbaar is, ook al is het werk stil. De kubistische benadering die hij hanteert – door delen van instrumenten op een nieuwe manier samen te voegen – heeft voor hem als doel om de mens achter de muzikant te vangen. Door oude instrumenten, ooit bespeeld door jazz, rock of klassiek geschoolde muzikanten, en oud dood hout nieuw leven in te blazen, vertelt hij het verhaal van de muzikant.